Michał Kazimierz Gajzler

Obraz wygenerowany przez Microsoft Designer Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a przynależności do „Aktywnych” bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił. a przynależności do „Aktywnych” bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz przynależności do „Aktywnych” bym nie miał, nic bym nie zyskał. Przynależność do „Aktywnych” cierpliwa jest, łaskawa jest. Przynależność do „Aktywnych” nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Przynależność do „Aktywnych” nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, któr

Żył w Łowiczu ks. Skiełczyński. Umysł miał otwarty.  Wolał książki niż buty  - jak wspomina go pani Alina Owczarek-Cichowska na łamach trzeciego tomu "Roczników Łowickich". Był kustoszem Biblioteki Kapituły Katedralnej w Łowiczu. Zmarł 20 lipca 2004 roku. Dziś przypada 20. rocznica jego śmierci. W mieście odbywają się wydarzenia upamiętniające zmarłego. Łowicz o nim pamięta.  Nie było mi dane poznać księdza osobiście. Znam go jedynie ze wspomnień, tych spisanych i tych opowiedzianych mi przez Łowiczan, którzy go znali. Z pewnością, cechował się pasją badawczą do historii Łowicza. Tę pasję chcę dziś docenić i opisać trzy łowickie zagadki, które wiążą się z ks. dr Zbigniewem Skiełczyńskim i które wciąż pozostają otwarte. Niech to będzie mój sposób na uczczenie pamięci o zmarłym pasjonacie łowickiej historii. Obraz wygenerowany przez Microsoft Designer Czy relikwie Św. Wiktorii w Łowiczu są autentyczne? O otwartości umysłu księdza, przekonuje mnie jego tekst z 1992 r. pt. Cud Św

 Wygrałem w sądzie z Krajową Radą Biblioteczną! Obraz wygenerowany przez Microsoft Designer Pamiętacie Państwo tekst z marca pt. Czy polskie biblioteki są bezpieczne? Zadałem KRB konkretne pytania ? Jeśli nie, to polecam Państwu włączyć sobie muzykę z Benny Hilla jako tło do tej lektury ( LINK ). Bardzo pasuje! Zamieściłem wówczas korespondencję z Krajową Radą Biblioteczną (KRB). Zadałem szereg pytań dotyczących bezpieczeństwa zbiorów bibliotecznych. KRB przy wielu odpowiedziach odsyłało mnie do strony bn.org.pl  na zasadzie kopiuj-wklej . Efekt był tak komiczny, że - po publikacji na blogu - dostałem od czytelniczki następującego mema. Po takim zachowaniu KRB złożyłem skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (WSA). Nie byłem nastawiony optymistycznie i oceniłem, że sprawa może czekać od kilku miesięcy do kilku lat. A tu proszę! Wyrok zapadł 5 czerwca, a skargę złożyłem 5 marca. Dlaczego tak szybko? Nie pamiętam ani jednej sprawy w WSA, która zakończyłaby się w zaled

Pan dr Tomasz Makowski nie jest dyrektorem Biblioteki Narodowej  - taki wniosek wyciągnąłem z analizy wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z 22 listopada 2017 roku o sygn. akt II OSK 481/16 ,  ustawy z dnia 31 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz niektórych innych ustaw  oraz z pism z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (MKiDN) i samej Biblioteki Narodowej (BN). Czy wniosek jest słuszny? To oceni sąd. Ale to potrwa. Póki co, mogą Państwo to ocenić sami. Przesłanki Fakt podstawowy: powołanie na czas nieokreślony od 2007 roku Zadałem szereg pytań do MKiDN i do BN o umowę pana dr Tomasza Makowskiego. Oto, co dowiedziałem się z Ministerstwa: Szanowny Panie, / w odpowiedzi na Pana wniosek o udostępnienie informacji publicznej z dn. 29 maja br., uprzejmie informujemy, że z dniem 12 marca 2007 roku Tomasz Makowski został powołany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na stanowisko Dyrektora Biblioteki Naro

W tekście pt. " Bezlitośnie złapana " opisałem powojenne losy Kroniki Łowicza z XVI wieku. Od czasu publikacji na blogu, dowiedziałem się o tej pamiątce nowych rzeczy i podjąłem działania, aby wróciła do Łowicza. O tym jest ten wpis. W niedzielę złożyłem dwa wnioski. Jeden do Starostwa Powiatowego w Łowiczu. LINK A drugi do Urzędu Miejskiego w Łowiczu. LINK Apeluję do moich łowickich czytelników, abyście Państwo również zabrali głos w tej sprawie.  Kupno Kroniki w 1988 roku przez Bibliotekę UŁ Po publikacji tekstu pt. " Bezlitośnie złapana ", napisałem do Biblioteki Uniwersyteckiej w Łodzi (BUŁ / Biblioteka UŁ) i nawiązałem też korespondencję z Biurem Rektora Uniwersytetu Łódzkiego. Dowiedziałem się, że Biblioteka UŁ stoi na stanowisku, że nabyła Kronikę Miasta Łowicza legalnie ,  a także poznałem dwa istotne dokumenty dotyczące Kroniki : LINK - Rachunek za Kronikę Łowicza [1] LINK - Protokół konieczności zakupu Kroniki Łowicza Ponadto, Biuro Rektora dostarczyło