Absolutnie fundamentalnym aktem prawnym, jeśli chodzi o prawa autorskie, jest Konwencja Berneńska . Tak brzmi art. 7 ust. 1 [1]: (1) Czas trwania ochrony przyznanej konwencją niniejszą obejmuje życie autora i pięćdziesiąt lat po jego śmierci. Ten przepis jest punktem odniesienia do tych dwóch, o których dziś przede wszystkim chcę napisać. Są to ustępy 1 i 2 artykułu 18 [1]: (1) Konwencję niniejszą stosuje się do wszystkich utworów, które z chwilą wejścia jej w życie nie stały się jeszcze dobrem ogólnem w kraju powstania dzieła, z powodu upływu czasu trwania ochrony. (2) Gdyby jednak przez upływ czasu trwania ochrony, która mu była poprzednio przyznana, utwór jaki stał się już dobrem ogólnem w kraju, gdzie się żąda ochrony, tam już utwór ten nie będzie ponownie chroniony . Bardzo pocieszający jest ustęp 2. Konwencja Berneńska wyraźnie mówi o tym, że utwór, który już znalazł się w domenie publicznej, ma w niej pozostać [2]. To bardzo ważne! Ważne dlatego, bo jest to argument za tym,
Orędownik swobodnego dostępu do dóbr kultury